szczecin jesienny

a na zdjęciach:
Jasne Błonia, jak scena w teatrze, na której toczy się subtelna, cicha gra..... sza.


poniżej jeszcze jedno.
drzewo w roli.
porusza fantazję. przypomina te mocne i inteligentne przemieszczjące się drzewa-stwory z powieści Tolkienia. zatem, lepiej nie zadzieraj z drzewem!

szczecin niby szary, ale jak się przyjrzeć, widać promyki szczęścia.

ostatnie podrygi lata i ulubiona rowerowa trasa. na co dzień i od święta - Aleja Fontann.
już nie raz pokazywałam stąd zdjęcia.


zdjęcia zrobione przy okazji:
wersja pink, słodycz życia

to szczecin fragmentaryczny

kawałek budowli i kadr z większej historii, w której szczecin szczęśliwy urzeczywistnia się w:

Sztetiner.pl

a tu w wersji facebookowej

dołącz!

była już Sprawiedliwość owiec Leonie Swann (zresztą doskonała), a dziś w Szcz. była dla odmiany tolerancja owiec.
niebieskie jak flaga Uni, podobno przypominały mieszkańcom o konieczności wzajemnej akceptacji. zapewne są tacy, których mimochodem ostrzegały o groźbie uniformizacji. nie wiadomo, co z tego wszystkiego wyszło, prócz faktu, że do zdjęć doskonale pozowały. fabryczne modelki:)

szczęśliwy
na Placu Jakuba Wujka.

nie wiem, czy to wciąż jest szczecin szczęśliwy, ale kiedyś był bardzo.
wyciąganie piłki spod samochodu, bieganie po murku otaczającym śmietnik i zabawa w chowanego - tyle starczało nam do szczęścia.

miejsko, sielsko i kaffejsko – Slow Stettiner

.......kiedy przeszłość czaruje przyszłość.......

produkt i projekt popularyzacyjny białej ceramiki szczecińskiej promuje Anna Paszkowska
graficzka i instruktorka jogi

sesja wykonana w Cafe Pravda – dziękujemy!

w tle na pierwszym ze zdjęć Wały Chrobrego, na drugim fragment Trasy Zamkowej. oba zrobione na Łasztowni, w obozie artystów, którzy bawią się w majsterkowiczów.

przy okazji, przypomina się starożytna definicja artysty - był nim wprawny rzemieślnik. zgodnie z nią, nie starczy koncept, jeśli wykonanie jest mizerne. i nawet idea (o ile nie ideologia) ekodizajnu tego nie zmieni. za to, możliwe jest przesunięcie semantyczne, po którym eko będzie znaczyło badziewne.

w obiektyw patrzy Aguta. inicjatorka przejażdżki, jak zawsze podkreśla - nieartystka.

tym razem, słynny w mieście kwartał 21 i powrót anioła na stare śmieci. ktoś z rozmachem nazwał ten teren sercem śródmieścia Szczecina. jak każde, już niemłode serce - wiadomo - mocno schorowane. czeka na operację. zatem, nie do końca wiadomo czy bać się, czy cieszyć, z tego co będzie. debaty tu i ówdzie trwają, prognozy są sprzeczne.

przed wojną stała tu hala widowiskowa o mocnej nazwie Central Halle, po wojnie boisko szkolne s.p imienia Króla Maciusia I. co nas teraz czeka? zapewne jakiś kompleks. byle nie okazał się to kompleks niższości.